litteraturhistorie på null komma niks:
Del 6: Realismen
På midten av 1800-talet endra ein syn på kva oppgåve skjønnlitteraturen hadde. Litteraturen skulle vere ei stemme i samfunnsdebatten. Dette galdt store forfattarar som Henrik Ibsen, Bjørnstjerne Bjørnson, Amalie Skram og Camilla Collett.
Åpen bok ligger på et skrivebord med stabler av bøker på hver side, og sidene i boka avgir et skinnende lys.
Georg Brandes
«Det at en Litteratur i vore Dage lever, viser sig i, at den sætter Problemer under Debat. Saaledes sætter George Sand Ægteskabet under Debat, Voltaire, Byron og Feuerbach Religionen, Proudhon Eiendommen, den yngre Alexander Dumas Forholdet mellom de to Kjøn og Emil Augier Samfundsforholdene. At en Literatur Intet sætter under Debat er det samme som, at den er ifærd med at tabe al Betydning.»
Byrjinga på realismen blir ofte knytt til desse orda frå den danske kritikaren Georg Brandes. Han sa dette i ei rekkje forelesningar om litteratur. Der kritiserte han den danske litteraturen for å liggje langt bak resten av Europa.
📷 Portrett av Georg Brandes
Ønsker du å lese hele artikkelen?
Ved å logge inn får du full tilgang til artikkelen, samt Lærerrommet med engasjerende læringsstier og oppgaver du kan bruke i undervisningen.
Logg inn med FeideØnsker du å prøve ut fullversjonen av Skolerom?
Kontakt oss her!